«جونو» در چنگال مشتري/ روز تاريخي فضا رقم خورد

روزنامه گاردين نيز به نقل از اسكات بولتون، دانشمند شماره يك اين مأموريت اعلام كرد كه به نظر مي رسد همه چيز طبق برنامه پيش رفته و جونو در مدار مورد نظر قرار گرفته باشد.
اين درحالي است كه طي روزهاي گذشته برخي نگران آن بودند كه با توجه به سرعت بسيار زياد اين كاوشگر، استقرار آن در مدار مشتري با شكست همراه شده و تنها نظاره گر عبور آن از كنار اين سياره غول پيكر باشيم.
لحظاتي پس از استقرار اين كاوشگر در مدار مشتري، اسكات بولتون افزود: اگرچه هنوز كاهش سرعت جونو كافي به نظر نمي رسد و بايد به درستي به مدار مورد نظر انتقال يابد اما در نهايت مشتري اين كاوشگر را به چنگ آورده است.

مشتري همواره يكي از مهمترين و سؤال برانگيزترين سيارات منظومه شمسي به شمار مي آمده است. تصور مي شود اين سياره نخستين سياره شكل گرفته در منظومه شمسي باشد و برخي نيز معتقدند نخستين بار توسط بابلي ها در قرن هشتم پيش از ميلاد شناسايي شده است.

مشتري به واسطه لكه قرمزي كه در سطح خود دارد از شهرت خاصي در ميان ساير سيارات منظومه شمسي برخوردار است. البته نبايد از ياد برد كه اين سياره بزرگترين عضو منظومه شمسي نيز محسوب مي شود.

دانشمندان در گذر زمان همواره محو اين سياره و رازهاي آن بوده اند. آنها اين سؤال را از خود مي پرسند كه «چه چيزي در زير ابرهاي توفاني در حال چرخش مشتري قرار دارد؟» اين پرسش و پرسشهاي ديگري از اين دست توسط كاوشگر جونو پاسخ داده خواهد شد.

شفق قطبي در سياره غول پيكر مشتري

ما تقريبا چيز زيادي درباره اين سياره كه در واقع يك غول گازي است نمي دانيم. مشتري آنقدر بزرگ است كه بدون تلسكوپ هم از روي زمين ديده مي شود. از آن گذشته اين سياره در مقايسه با تمام سيارات منظومه شمسي بيشترين شفق قطبي را توليد مي كند.

دانشمندان مطمئن نيستند كه هسته جامدي در دل مشتري وجود داشته باشد. همچنين هيچ كس نمي داند كه چه چيزي موجب شكل گيري چنين ميدان مغناطيسي قدرتمندي در مشتري شده است. اينها از جمله مواردي است كه جونو در كشف پاسخ آنهاست.

دانشمندان مي گويند كه اگر ميدان مغناطيسي مشتري قابل درخشش بود، آنگاه اين سياره را به بزرگي دو ماه از روي زمين مي ديديم!

جونو كه برگرفته از الهه روميان و به معناي همسر مشتري است داراي ۹ ابزار علمي قدرتمند است كه در قلب آن جاي گرفته اند. اكنون اين كاوشگر در ارتفاع ۴۲۰۰ كيلومتري بالاتر از ابرهاي مشتري مستقر شده كه اين نزديكترين فاصله اي است كه تاكنون يك كاوشگر نسبت به مشتري داشته است.

همانطور كه پروفسور استن كاولي از دانشگاه لستر انگليس مي گويد، اين مأموريت نتيجه ۱۵ سال تحقيق بوده است. در واقع آغاز مأموريت جونو به سال ۲۰۰۱ باز مي گردد.

پيدا كردن ردي از آب در منظومه شمسي همواره مورد نظر دانشمندان علوم فضايي بوده و حالا قرار است كاوشگر جونو احتمال وجود آب در اتمسفر اين سياره را مورد بررسي دقيق قرار دهد.

جونو دو ميليون و ۷۳۵ هزار كيلومتر در راه بوده و حالا خود را به مشتري رسانده است. اين سياره آنقدر از زمين دور است كه سيگنالهاي ارسال شده ۴۸ دقيقه بعد به آن مي رسد.

مأموريتهاي قبلي كه به سوي اين سياره انجام شده مبتني بر سوخت اتمي بوده اما اين نخستين مأموريت مبتني بر سلولهاي خورشيدي است كه همين نكته بر اهميت آن افزوده است.

لكه قرمز رنگ مشتري كه آن را معروف كرده در واقع توفان سهمگيني است كه در گذر زمان در حال وزيدن بوده اما دانشمندان به اين نتيجه رسيده اند كه در حال كوچكتر شدن است. حالا انتظار مي رود كه جونو پاسخي براي اين معما پيدا كند.

پايان اين مأموريت در نوع خود جالب است. ناسا در نظر دارد تا در پايان يك سال مأموريت جونو، آن را در اتمسفر مشتري نابود كند تا با اين كار مانع از برخورد احتمالي آن با اقمار اين سياره شود.

«اروپا» به عنوان يكي از اقمار مهم مشتري كه تصور مي شود حيات در آن وجود داشته باشد به شدت در تيررس دانشمندان قرار دارد و آنها نمي خواهند كه پاي ميكروبهاي زميني از طريق جونو به آن باز شود.

منبع:هوافضاي جوان

براي دريافت اطلاعات بيشتر به سايت javanhavafaza.ir مراجعه كنيد